29 EKİM

29 EKİM

Bu sabah içimde bir tazelik var,

Bu seher, bu camdan giren gündüz, ben!

Sokaktan yükselen şu şen naralar,

Bu camdan bakınan, bu gülen yüz ben!

♥

Nerede o dünkü ateşli nabız,

Nerede yastıkta kıvranan başım?

Bu sabah içimde çelikten bir hız,

Bu sabah en mutlu, en şen yurttaşım.

♥

Bu millet, bu insan, adı sanı Türk,

Bu toprak, bu vatan, güzel Türkeli,

Bu tarih, bu onur, bu sihirli yük,

Bu Bursa, bu Konya, bu usta eli.

♥

Bu eşsiz İstanbul, bu tek Edirne,

Bu örnek Kayseri, Sivas, Erzurum,

Bu Fırat, Menderes, Çoruh, Ergene,

Bu İzmir, Adana, Urfa, bu Çorum.

♥

Bu başak, bu salkım, bu bağ, bu harman,

Bu bizim davarlar, bizim danalar,

Bu ocak, bu maden, bu dağ, bu orman,

Bu yiğit erkekler, yiğit analar.

♥

Bu çetin, bu dönmez, bu sert bilekler,

Bu yanık çehreler, bu bizimkiler,

Bu ağaç, bu çiçek, bu çığ, bu renkler,

Bu diller, bu sesler, ya bu ezgiler.

♥

Bu ninni, bu ağıt, bu düğün, bu bar,

Bu Zeybek, bu halay, bu güreş hep ben!

Bu sabah içimde bir tazelik var,

Bu ışık, bu gündüz, bu güneş hep ben!

♥

Ey rüya, ey hayal, beni terketme.

Ey sabah koynunda senin, hem zinde,

Bir şuur ışığı vurmuş perdeme,

Bir bahar öğlesi gibi çimen de.

♥

Siz şimdi sokaktan gelen oymaklar,

Yürüyün siz bütün il çocukları,

Göğüslerde gurur, elde bayraklar,

Yürüyün başlar dik, alın yukarı.

♥

Yürüyün ardından siz emellerin,

Yürüyün kalbimin yükü ilhamlar,

Uzaktan çırpınsın size ellerim,

Çırpınsın yüreğim, durana kadar.

♥

Bu sabah içimde bir tazelik var,

Bu seher, bu camdan giren gündüz ben!

Komşular, şaşmayın bana komşular,

Bu camdan bakınan, bu gülen yüz ben!

Ahmet Kutsi TECER